باد

بسم اللهباورم نميشه در لحظه‌هايي دارم زندگي مي‌کنم که تمام هستي از ابتداي خلقت، براش پايه‌گذاري شده ... و دويده ... و نفس زده ... و زمين خورده ... و باز دويده ... لحظه‌هايي اينهمه نزديک... چقدرها که در حسرت اين روزها ماندند و خاک شدند... چقدرها که نديدند و نرسيدند... چه دلهره‌اي... چه عطري...  ................پروردگارا! داغ فلسطين ما رو کشت! از تب غزه مي‌سوزم. مي‌سوزم. صبر تا کي؟ تيغ‌داران همّتي! .............. اَللّهُمَّ اِنّا نَشْکوُ اِلَيْکَ فَقْدَ نَبِيِّنا صَلَواتُکَ عَلَيْهِ وَالِهِ وَغَيْبَهَ وَلِيِّنا وَ کَثْرَهَ عَدُوِّنا وَ قِلَّهَ عَدَدِنا وَ شِدّهَ الْفِتَنِ بِنا وَ تَظاهُرَ الزَّمانِ عَلَيْنا فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَالِهِ وَاَعِنّا عَلى ذلِکَ بِفَتْحٍ مِنْکَ تُعَجِّلُهُ وَبِضُرٍّ تَکْشِفُهُ وَ نَصْرٍ تُعِزُّهُ وَ سُلْطانِ حَقٍّ تُظْهِرُهُ وَ رَحْمَهٍ مِنْکَ تَجَلِّلُناها وَ عافِيَهٍ مِنْکَ تُلْبِسُناها بِرَحْمَتِکَ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ باد...

به نام خدا سلام؛ چرا بعضی کشورهای اسلامی، به بیانیه و اظهار تاسف بسنده می‌کنن؟ خصوصا اونایی که اوضاع و احوال اقتصادیشون، توپه و اراده کنن می‌تونن ابرقدرت‌ها رو به زانو درآرن. یادتون باشه قبلا گفتم اون توسعه فنی و تکنولوژی‌های عجیب و غریب و ظواهر خیره‌کننده کشورهایی مثل امارات، گولمون نزنه. همه هنر و نهایت افتخار اینا، تکنولوژی عاریتیه که نفت دادن و به منت خریدن و حالا تفرجگاه شرق و غربند در حالی که تمام این شکوهی که می‌بینیم روی چهار پایه متزلزلی استواره که دست از پا خطا کنن، از زیر پاشون می‌کشن! چون وابسته‌اند. چون بین توسعه و پیشرفت، توسعه رو انتخاب کردن. چون هیچی از خودشون ندارن. صاحب فن و تکنولوژی و علم و هنر نیستن. مستاجرن! همه دلخوشیشون بیمارستان امریکایی و ماشین اروپایی و تکنولوژی قرضیه. هیچی جز پول ندارن. اینه که وقتی حروم‌زاده‌ای به نام اسرائیل جنایت می‌کنه، جرات ندارن کاری کنن. ثروتی که باید خرج قوت و پیشرفت جامعه اسلامی میشد، خرج شکم‌های گنده و تفریح و تفرج شده. این خوک‌های کثیف، صاحب رای و کلامی نیستند. برای اینه که سر تو لاکشون بردن و فقط گاهی اظهار تاسف می‌کنند! ............. توجه داریم که حروم‌زاده‌های غاصب دارن تند و تند شهرک‌هاشونو تخلیه می‌کنن در حالی که مردم شریف و مظلوم غزه زیر شدیدترین حملات وحشیانه و جنایت‌های بی‌نظیر هنوز موندن و شهید می‌دن؟ این فرق صاحب‌خونه و دزده. اولی احساس خطر کنه دفاع می‌کنه، دومی فرار می‌کنه! ........... این روزها حال هممون خیلی بده. اینقدر که از خنده خودمون شرمنده می‌شیم، از غذای گرمی که می‌خوریم، از آسایش و آرامش بچه‌هامون شرمنده میشیم. 5شنبه تو کلاس نویسندگی، مشغول نوشتن بودیم که یهو طبقه بالا شروع کردن به دریل‌کاری. یهو ب باد...

به نام خدا سلام؛  صاحبِ تحلیل بودن، از ضروری‌ترین نیازهای امروز بشر است. اینکه در حوادث مختلف این قدرت را داشته باشی که "درست بفهمی" و "درست بفهمانی"، یک نیاز اضطراری است. معمولا وقتی گفتگویی بین دو گروه مخالف صورت می‌گیرد، انتهایش به این ختم می‌شود که "فقط امیدوارم اشتباه نکنیم و در آینده از موضعی که گرفتیم، شرمنده نباشیم" (که البته هرکدام خطاب به طرف مقابل کنایه می‌زند و خود را بر حق می‌داند!). اما از کجا بفهمیم تحلیل ما درست است یا نه؟! بگذارید نگاهی به همین قضیه اخیر (موضوع فلسطین)، بیندازیم. عده‌ای معتقدند در این قضیه، حماس مقصر است که آغازگر جنگ بوده. عده‌ای معتقدند اسرائیل جنایت‌کار جنگی است. یک عده می‌گویند هر دو جنایت می‌کنند و برای اثبات این ادعا، سند و مدرک از منابع مورد پذیرش خود می‌آورند. یک عده دیگر معتقدند فلسطین هر کاری کند، حق دارد. برای اینکه تحلیل درستی داشته باشیم و در نتیجه موضعِ به‌جایی بگیریم، باید ببینیم موضوع دعوا چیست. هفتاد و پنج سال پیش، گروهی یهودی به بهانه آنچه ادعا دارند در کتاب مقدسشان به آنها وعده داده شده، تصمیم گرفتند کشوری به نام فلسطین را تصرف کنند و به قول خودشان به آنجا که سرزمین موعودشان است، برگردند. آنچه از شواهد تاریخی برمی‌آید کشتار بی‌رحمانه ساکنان فلسطین به دست یهودیان است (از طنطوره پرس و جو کنید) که در نتیجه آن، عده زیادی هم به ناچار به مناطق دیگر پناهنده شدند و اسرائیل هر چقدر توانست فتح کرد و شهرک ساخت و زندگی تشکیل داد. زنان و مردان یهود را از اطراف دنیا فراخواند و برای خودش، کشور ساخت. سال‌هایی طولانی است که ملت فلسطین، به هر شکل ممکن با این تجاوز آشکار در تقابل است و دائم مورد بی‌رحمانه‌ترین جنایت‌ها در قبال کودکان، باد...

به نام خدا سلام؛ پرواز ما هم‌زمان با پرواز کابل نشست. یک سونامی واقعی از ازدحام جمعیت در فرودگاهی که به وضوح فاقد مدیر است. حتی اینقدر تدبیر نشده که تعداد کارکنان در این شرایط افزایش پیدا کند یا حتی نظم‌دهنده‌ای برای شکل‌گیری صف مهیا شده باشد. کاری ندارم. به فقدان مدیریت خو گرفته‌ایم. ولی هم‌زمانی ورودمان به فرودگاه امام با مهاجران افغانستانی، بازتاب‌های جالبی بین مردم داشت که توجهم را بیش از هر چیزی جلب کرد. غریب به اتفاق مردم از ورود این جمعیت از کابل وحشت‌زده و عصبی بودند و پنهان و آشکار شکایت داشتند. پیش خودم فکر کردم که همین الان که ما چنین دیدگاهی داریم، ترکیه از آن سر مرزها به دنبال سرمایه‌گذاری در افغانستان است. همین الان هند برای پذیرش توریست درمانی از افغانستان سر و دست می‌شکند. همین الان کشورهای اروپایی و امریکایی به علاوه چین و روسیه دنبال صید ماهی خود از آب گل‌آلود بی‌سروسامانی در افغانستان هستند. آن‌وقت ما با اینهمه اشتراکات قابل توجه، با مرز مشترک، با زبان و فرهنگ و تمدن مشترک، که بیش از همه می‌توانیم از این سرمایه بهره‌مند باشیم، انگار دور از جان با جمعیت زامبی مواجهیم. علت چیست؟! علت دقیقا مشابه همان فقدان یک بندکشی ساده در فرودگاه برای نظم‌دادن به جمعیت و تسریع امور است. دقیقا همان! به همان سادگی که می‌شد با یک کار کوچک از معطلی دو ساعته مردم جلوگیری کرد، می‌شد مثلا یک سیم‌کارت ویژه اتباع بیگانه صادر کرد! کاری که هم موجب رصد و رهگیری افراد بود هم با تعریف حساسیت واژگانی، سبب امنیت. همین حالا که ما یکی بر سر خودمان و یکی بر برادران همسایه‌مان می‌کوبیم، آلمان با یک سیستم مدیریتی قوی در قالب پذیرش پناهنده، با عزت و احترام و یک دنیا امکانات ویژه و قابل باد...